BANA DÜNÜNÜ BIRAK
Gözlerimin içine bakamayınca anladım.
Bir sırrı kalmamıştı gözlerinin.
Geceyi gündüzden ayıran çizgide kalmıştı umut.
Söyle zamanı ne yapsın mekân.
Heybemdeki son kelimeleri de al.
Şu ipek mendili, birde dününü bırak.
Yardayım, tutunduğum dalı kes yâr.
Bir muhacir yüreğe düştün.
Sol yanında taş taşıyan taş!
İncitanesi, ebabillerin taşıdığı taş.
Gözlerde Şam sürmesi.
Küfe senin olsun bana virane Bağdat’ı bırak
Kasem etmiş dönmez kemiksiz.
Bu susuş neye susuş bilinmez.
Vicdanlar susmuş taştan merhamet mi sızar.
Bu firakın hark-ı kebiri.
Al nasıl istiyorsan öyle yak.
Gözlerin kalsın bana taşıdıkları ateşi bırak
Sanma ki seninle çiçek açar.
Mevsim olur bahar.
Kevirim sensin mutluluğun vaham.
Bu düş daha kaç gece böler.
Süpür hasıraltına her şeyi.
Bana beni birde dününü bırak.
İmran ÖZTÜRK
Ekim 2009 |
